Η Σοφία Καλογεροπούλου είναι μια γυναίκα η οποία μας αποδεικνύει περίτρανα ότι όταν θέλουμε κάτι πολύ μπορούμε να το καταφέρουμε.
Είναι απόφοιτος του παιδαγωγικού τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και μετά το πέρας των σπουδών της αναχώρησε για την Αθήνα με σκοπό να εργαστεί σαν νηπιαγωγός. Η ανάγκη της όμως να μεταδώσει τη γνώση στα παιδιά και να εκφράσει τις σκέψεις και τα συναισθήματα της την ώθησε στην συγγραφή του “Νοτένιου” . “Ο Νοτένιος” είναι ένα παραμύθι που ολοκληρώθηκε το 2017 και κυκλοφορεί από το Γενάρη του 2019 από τις εκδόσεις Μ. Σιδέρη. Επίσης ένα δεύτερο παραμύθι “Η αρχή της μονάδας” είναι σε διαδικασία έκδοσης. Η Σοφία μας δείχνει ότι κανένα όνειρο δεν είναι άπιαστο αρκεί να το πιστέψουμε.
Ας γυρίσουμε τον χρόνο πίσω στην παιδική σου ηλικία. Ποιο παραμύθι λοιπόν είναι εκείνο που θυμάσαι να διαβάζεις ξανά και ξανά και πάντα να ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο;
Η αλήθεια είναι ότι δε διάβαζα από μόνη μου παραμύθια. Προτιμούσα να τα ακούω από τη μαμά μου κι αυτό που μου άρεσε να μου διαβάζει συνεχώς ήταν η ιστορία της Ινδιάνας πριγκίπισσας “Ποκαχόντας”. Μου άρεσε που ήταν ταυτόχρονα ρομαντική και περιπετειώδης κοπέλα.
Τι ήταν αυτό που σε ώθησε στη συγγραφή παραμυθιών ;
Ήθελα να περάσω μηνύματα κι αξίες κλασσικές για τη ζωή. Σίγουρα σε αυτό έπαιξε ρόλο και η δουλειά μου στο νηπιαγωγείο.
Ποια μηνύματα θέλεις να περάσεις στους μικρούς αναγνώστες, μέσα από τα παραμύθια σου;
Τα παραμύθια είμαι ένας υπέροχος τρόπος να περάσεις στους μικρούς αναγνώστες διάφορα μηνύματα. Στον “Νοτένιο” εστιάζω στις αξίες της αληθινής φιλίας, στις επιπτώσεις του εγωισμού και στη μουσική ως μέσο επικοινωνίας. Μέσα από την “Αρχή της Μονάδας” θέλω να περάσω την αξία της συντροφικότητας στη ζωή μας και την ευχαρίστηση που νιώθεις όταν μοιράζεσαι.
Τα παιδιά σήμερα από πολύ μικρή ηλικία μικρότερα και από τεσσάρων ετών κάποιες φορές, ασχολούνται συνεχώς με το tablet κυρίως με ηλεκτρονικά παιχνίδια ή βίντεο στο YouTube … Εδώ και λίγο καιρό είσαι και εσύ μητέρα και ίσως στο μέλλον έχεις να διαχειριστείς αντίστοιχες καταστάσεις. Τι θα μπορούσε να κάνει λοιπόν ένας γονιός για να πείσει το παιδί να αφήσει στην άκρη το tablet και να πιάσει ένα παραμύθι;
Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία μιμούνται και καταγράφουν εικόνες που βλέπουν γύρω τους και περισσότερο των γονιών τους. Αν, λοιπόν, οι γονείς ασχολούνται με τις ώρες με ηλεκτρονικές συσκευές βάζοντας βιντεάκια στα παιδιά προκειμένου να τα απασχολήσουν, λογικό είναι και τα ίδια να επιδιώξουν να τα χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο. Στην τρυφερή αυτή ηλικία χρειάζονται ερεθίσματα και κίνητρα να ανακαλύψουν τη φύση, να
δημιουργήσουν κάτι μόνα τους (απλές κατασκευές, χειροτεχνίες κτλ), να αποκτήσουν συνήθειες. Μια καλή και χρήσιμη συνήθεια που μπορούν να πετύχουν γονείς και παιδιά έπειτα από μια δραστηριότητα ή την ώρα της χαλάρωσης είναι να διαβάζουν ένα βιβλίο. Όλα είναι θέμα σωστής προσέγγισης.
Τα παιδιά αποτελούν πηγή έμπνευσης. Υπάρχει κάποιο ενδεχόμενο το επόμενο παραμύθι που θα γράψεις να βασίζεται στον προβληματισμό ή στην ιστορία κάποιου μαθητή σου από το νηπιαγωγείο;
Φυσικά! Η καθημερινή συναναστροφή μου με τα παιδιά μου δίνει στοιχεία έμπνευσης. Άλλωστε ο “Νοτένιος” φόρεσε στρογγυλά γυαλάκια όπως φορούσε κι ένας μαθητής μου εκείνη την περίοδο!
Ας περάσουμε τώρα στο πρώτο παραμύθι που έγραψες το “Νοτένιο” . Πόσα χρόνια “δούλευες” την ιστορία του Νοτένιου στο μυαλό σου; Είναι κάτι που σκεφτόσουν καιρό αλλά δεν το τολμούσες;
Ο “Νοτένιος” ήρθε εντελώς ξαφνικά στη ζωή μου. Μια μέρα, σ ́ ένα παιδαγωγικό σεμινάριο που παρακολουθούσα μου ήρθαν ιδέες και εικόνες , που τις κατέγραψα σ ́ ένα χαρτί. Γυρνώντας στο σπίτι συνέχισα αυτές τις σκέψεις μέχρι που ολοκληρώθηκε το παραμύθι. Σαφώς, έγιναν πολλές τροποποιήσεις της αρχικής μορφής, ώστε να είναι πιο προσιτό στους μικρούς μου φίλους. Η δουλειά αυτή κράτησε δύο χρόνια δουλεύοντας ταυτόχρονα και με την εικονογράφο του βιβλίου Μαρία Αυλητή.
“Ο Νοτένιος” θα μπορούσε να είναι ένα παραμύθι που αποτελεί την αρχή μιας σειράς παραμυθιών με εκείνον κεντρικό ήρωα;
Σίγουρα θα μπορούσε αλλά έχω επιλέξει να μην υπάρξει sequel, καθώς έχω κάποιες καινούριες, τελείως διαφορετικές ιδέες.
Τώρα όσον αφορά “Την αρχή της μονάδας” … Πότε αναμένεται να εκδοθεί; Ποιο είναι το περιεχόμενο αυτού του παραμυθιού;
Η πρωταγωνίστρια αυτού του παραμυθιού είναι μια μονάδα. Ως αρχή έχει να ζει μόνη της, ώσπου καταφτάνει μια δεύτερη μονάδα που φέρνει τα πάνω – κάτω σε όσα πίστευε μέχρι τώρα. Της δείχνει πόσο σημαντική είναι στη ζωή μας μια συντροφιά και πόσα πράγματα μπορούν να καταφέρουν παρέα. Όντας σε επικοινωνία με τον εκδοτικό οίκο Μ. Σιδέρης, ευελπιστούμε το 2021 να έχουμε κι αυτό το βιβλίο στα χέρια μας.
Ποια είναι για σένα η πηγή έμπνευσης σου για την συγγραφή παραμυθιών;
Στην καθημερινότητα μου, τα πάντα μπορούν να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης για μένα. Μια αγκαλιά με το γιο μου, μια μέρα στο σχολείο, μια βόλτα στην εξοχή…
Τα παραμύθια είναι η πρώτη επαφή ενός παιδιού με τον μαγικό κόσμο των βιβλίων. Τι είναι αυτό λοιπόν που μπορεί να ωθήσει ένα παιδί από πολύ μικρή ηλικία να αγαπήσει το διάβασμα;
Αρχικά το πρώτο πράγμα που κάνει εντύπωση στα παιδιά είναι η εικόνα ενός βιβλίου. Τα έντονα χρώματα, οι ήρωες, ακόμα και η υφή του μπορεί να είναι τα πρώτα ερεθίσματα ώστε ένα παιδί να ξεκινήσει ένα βιβλίο. Από κει και πέρα μια ωραία ιστορία λειτουργεί θετικά αφού εξάπτει τη φαντασία των παιδιών που ανυπομονούν να δουν τι γίνεται στο τέλος της ιστορίας.
Υπάρχει συνταγή για ένα επιτυχημένο παραμύθι;
Να αγαπάς και να πιστεύεις σε αυτό που κάνεις και σίγουρα τότε η ιστορία σου θα βρει υποστηρικτές.
Μέχρι στιγμής λοιπόν 2 παραμύθια… “Ο Νοτένιος” και “Η αρχή της μονάδας”. Υπάρχει κάποιο άλλο παραμύθι στα σκαριά; Κάτι που να δουλεύεις αυτό τον καιρό;
Για να είμαι ειλικρινής, υπάρχει πληθώρα ιδεών και κάτι έχω ξεκινήσει να ετοιμάζω. Είναι, βέβαια, σε πολύ πρώιμο στάδιο ακόμα.
