Η Μαρί Κιουρί, είναι μία γυναίκα σύμβολο, μια γυναίκα πρωτοπόρος, μία γυναίκα που ήταν πολύ μπροστά για την εποχή της. Το πλήρες της όνομα ήταν Μαρία Σαλώμη Σκουοντόφσκα-Κιουρί (Maria Salomea Skłodowska-Curie) , γεννήθηκε το 1867 στη Βαρσοβία και ήταν το πέμπτο παιδί μιας ευκατάστατης για εκείνη την εποχή οικογένεια.
Από μικρή ξεχώριζε στο σχολείο για τις ικανότητες της, κυρίως στην φυσική και στα μαθηματικά. Αν και έζησε σε δύσκολες εποχές μιας και η οικογένεια της από ένα σημείο και μετά έπαψε να είναι σε καλή οικονομική κατάσταση, συνέχισε τις σπουδές της στο κρατικό γυμνάσιο όπου και αποφοίτησε με επιτυχία.
Η Κιουρί μετά το πέρας του σχολείου ήθελε να ακολουθήσει ανώτερες σπουδές. Δυστυχώς όμως εκείνη την εποχή δεν επιτρεπόταν η φοίτηση γυναικών στα πολωνικά πανεπιστήμια, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να μετακομίσει στο εξωτερικό. Μάλιστα λέγεται ότι η Κιουρί παρακολούθησε μαθήματα στο «Ιπτάμενο Πανεπιστήμιο», ένα παράνομο πανεπιστήμιο που πραγματοποιούσε διαλέξεις μυστικά. Λίγο αργότερα σε ηλικία 24 ετών, μετακόμισε στο Παρίσι για να παρακολουθήσει μαθήματα στη σχολή Θετικών επιστημών του πανεπιστημίου της Σορβόνης παίρνοντας πτυχίο στα μαθηματικά, στη χημεία και στη φυσική.
Τον Φεβρουάριο του 1894 συνάντησε για πρώτη φορά τον Πιέρ Κιουρί όπου έμελλε να είναι ο άντρας της ζωής της αλλά και ο άνθρωπος που θα έπαιζε αρκετά σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της σαν επιστήμων. Τότε αποκτά και το επίθετο του με το οποίο έγινε ευρέως γνωστή.
Από το 1891 η Μαρί μελετούσε τις εργασίες του Μπεκερέλ με κύριο θέμα τις ακτινοβολίες που εξέπεμπαν τα άλατα του Ουρανίου. Ήταν και το θέμα που τελικά αποτέλεσε το αντικείμενο της διατριβής της στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης, έχοντας σαν αποτέλεσμα να καταλήξει σε πολύ σημαντικά συμπεράσματα σε σχέση με την εκπομπή της ακτινοβολίας του Ουρανίου και ορισμένων ορυκτών τού, ενώ παράλληλα βρήκε ότι και κάποιες ενώσεις του στοιχείου του Θορίου εξέπεμπαν επίσης ακτινοβολία. Ύστερα από αυτές τις πρώτες ανακαλύψεις, πρότεινε την αλλαγή του ονόματος από «ακτίνες Ουρανίου» σε «ραδιενέργεια», η οποία περιγράφει γενικά την ιδιότητα της εκπομπής ακτινοβολιών.
Οι έρευνες της Κιουρί συνεπήραν τον σύζυγο της ο οποίος αποφασίζει να εγκαταλείψει την δική του ερευνητική δουλειά ώστε να βοηθήσει την γυναίκα του στις πειραματικές διαδικασίες. Στις 18 Ιουλίου του 1898 οι Κιουρί ανακοίνωσαν στην επιστημονική κοινότητα την ανακάλυψη ενός νέου στοιχείου, του Πολωνίου, που ονομάστηκε έτσι προς τιμήν της πατρίδας της Μαρί Κιουρί ενώ λίγους μήνες αργότερα στις 26 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους ανήγγειλαν την ανακάλυψη και του Ραδίου. Τα συγκεκριμένα στοιχεία είχαν ανιχνευθεί με τη βοήθεια της ραδιενέργειας.
Λίγο αργότερα οι Κιουρί ανακάλυψαν ότι μέσω της ακτινοβολίας του Ραδίου ήταν δυνατή η καταστροφή των καρκινικών όγκων (Ραδιοθεραπεία). Η μέθοδος της ραδιοθεραπείας τελειοποιήθηκε το 1906 από τη Μαρί Κιουρί, όταν υπολόγισε τις σωστές δόσεις για θεραπεία με ράδιο, ενώ την ίδια χρονιά γινόταν η πρώτη γυναίκα στη Γαλλία που της δινόταν έδρα πανεπιστημίου, καθώς και η πρώτη γυναίκα που έδωσε διάλεξη στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης.
Οι τιμητικές διακρίσεις και τα βραβεία που κέρδισε η Μαρί Κιουρί στην διάρκεια της επιστημονικής της πορείας ήταν πάρα πολλά ανάμεσα τους το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής τον Δεκέμβριο του 1903, που μοιράστηκε μαζί με τον σύζυγό της και τον Ανρί Μπεκερέλ για την σπουδαία έρευνα που διεξήγαγαν πάνω στη Ραδιενέργεια. Ενώ το 1911 κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ στη Χημεία για την ανακάλυψη του Πολωνίου και του Ραδίου καθώς και για την απομόνωση και περιγραφή των ατομικών ιδιοτήτων του Ραδίου. Έτσι υπήρξε η πρώτη γυναίκα που κέρδισε βραβείο Νόμπελ, ο πρώτος άνθρωπος που κέρδισε δύο βραβεία Νόμπελ και ο μοναδικός άνθρωπος μέχρι σήμερα που έχει κερδίσει βραβεία Νόμπελ σε διαφορετικές επιστήμες.
Το 1914 ξεσπά ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και η Κιουρί παίρνει την απόφαση να δωρίσει όλα τα χρήματα που είχε κερδίσει από την κατάκτηση του βραβείου Νόμπελ ώστε να ενισχύσει τον στρατό της Γαλλίας με 20 κινητές και 200 σταθερές μονάδες για ακτινογραφίες.
Ένα ακόμη σπουδαίο εγχείρημά της, ήταν όταν το 1921, δημιούργησε το ίδρυμα Κιουρί ως μέρος του Ινστιτούτου Ραδίου αρμόδιο για θεραπευτικές και ιατρικές εφαρμογές.
Στις 4 Ιουλίου 1934, πέθανε στο σανατόριο στο Haute-Savoie, από απλαστική αναιμία που πιστευόταν ότι είχε προκληθεί από την μακρόχρονη έκθεσή της στην ακτινοβολία. Δυστυχώς οι βλαβερές συνέπειες της ραδιενέργειας ήταν άγνωστες την περίοδο που διεξήγαγε τα πειράματα της ενώ τα μέτρα προστασίας ήταν εντελώς ανεπαρκή. Το 1995, η σορός της μεταφέρθηκε μαζί με εκείνη του Πιερ στο «Πάνθεον» στο Παρίσι.
Η Μαρί Κιουρί υπήρξε μια χαρισματική επιστήμων αλλά πάνω από όλα μία τεράστια προσωπικότητα. Ήταν μία γυναίκα που κατάφερε να ταράξει την επιστημονική κοινότητα εκείνης της εποχής ενώ έκανε αισθητή την παρουσία της, μέσα από σπουδαίες ανακαλύψεις, έχοντας μία σταθερή και συνεχή ερευνητική πορεία . Παρόλο που έχουν περάσει 86 χρόνια από τον θάνατο της, είναι αξία θαυμασμού και αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους νέους επιστήμονες.
Πηγές
Ε΄ Ιστορικά, Μαρία Κιουρί, η κυρία της Επιστήμης, εκδ. Ελευθεροτυπία, Αθήνα 2003
Εγκυκλοπαίδεια Δομή, Εκδ. Τεγόπουλος-Μανιατέας, Αθήνα 1996
www.aip.org/history/curie/scan
www.nytimes.com/2010/12/22/boo
www.nytimes.com/1995/04/21/wor
www.21stcenturysciencetech.com
https://el.wikipedia.org/wiki/
http://www.radiochemistry.org/nuclearmedicine/pioneers/curie_m.shtml
